سوم تیر سالگرد رویدادی ست که در تاریخ معاصر به سونامی احمدی نژاد معروف گشت.
سه سال از ریاست جمهوری کسی می گذرد که می گفتند از جنس مردم است . از دل مردم با مردم سخن می گفت . در میان تمامی تبلیغات مدرن رقبایش گفتمان پنجاه و هفتی داشت و انقلابی . با شعارهای دلچسبی چون «ما می توانیم »و فریاد «عدالت خواهی» و مبارزه با «فقر فساد و تبعیض» و «کابینه ی هفتاد میلیونی » توانست خیلی زود در اعماق دل خیلی ها جا کند حتی مایوسین از حکومت اسلامی !
یادش بخیر ... سه سال پیش آنزمان که خیلی ها بین قالیباف و لاریجانی و احمدی نژاد گیر کرده بودند جزو اولین کسانی بودم که دکتر احمدی نژاد را کاندیدای بلاشک خود تشخیص دادم و برای تبلیغاتش شب و روزمان را به هم دوختیم . یکبارش با چند نفر از دوستان طرحی طراحی کردیم با عنوان«چرا احمدی نژاد؟» تا در تمامی مساجد شیراز پخش شود . و همین « چرا احمدی نژاد؟ » الگویی شد برای ستاد مرکزی استان تا در آخرین برشور دور دوم انتخابات با تیراژ چند ده هزارتایی زیرچاپ رفت...
سه سال پیش از خود پرسیدم «چرا احمدی نژاد ؟ » و سال دیگر هم برای انتخاب دهم همین را خواهم پرسید .آقای احمدی نژاد چقدر توانستی وعده ی مبارزه با فقر و فساد و تبعیض را محقق سازی ؟ آیا براستی کابینه ی تو هفتاد میلیونی ست ؟!!! چرا سه سال گذشت و مردم هنوز می گویند کجاست آن کسی که وعده داد باید پول نفت را برسرسفره ها آورد ؟!! چقدر در انتخاب مدیران استانها شایسته سالار بودی ؟ انتخاب ناشایسته ی برخی مدیران دلیل بر بی عرضگی ات است یا سیاسی بازی ؟(گزینه ی سومی نمی تواند باشد )
اغلب کارشناسان اقتصادی کشور اعم از چپی و راستی معتقدند که تورم کم سابقه نتیجه ی سیاست های انبساطی و غلط دولت است و از آن طرف هم دولت در ابتدا تورم را انکار می کند و آنرا تبیلغات رسانه های مغرض می داند . بعد از مدتی هم که علنا تورم واقعی و نه تبلیغاتی را می پذیرد ، تقصیر آن را گردن مافیای اقتصادی و تورم جهانی می اندازد و فقط اندکی خود را آن هم به صورت خیلی تلویحی مقصر معرفی می کند و می گوید سیاست های گذشته ی ما خیلی بهینه نبود و همین باعث شد کار به اینجا برسد !
مشکلات اقتصادی مردم آنقدر گسترده و عمیق شده است که مقام معظم رهبری هم در سفر خود به شیراز بارها مساله اقتصادی مردم را یکی از اولویت های مهم کاری نظام معرفی می کنند و این میان همه ذهنها معطوف اقتصاد است . بجای اینکه شعار مبارزه ی با فقر و فساد و تبعیض در اولویت باشد معیشت مردم جای آنرا گرفته . قرار نبود اینگونه شود . قرار نبود باز هم دولت در اقتصاد خراب کند و همین باعث شود که در رسالت های مهمتری که بر عهده داشت جا بماند ! مشکل مردم فقط مشکل معیشت نبود وگرنه به آن آقای پنجاه هزارتومانی رای می دانند . اما چه شد که درد همه درد گرانی شد ؟ این گناه کمی نیست ...
اصلاحات اقتصادی دولت اعلام شد و رییس جمهور گفت برخی از طرح ها باید سه الی پنج سال طول بکشد تا ثمر بدهد اما مردم به ثمره ی یک سال دیگرت رای می دهند نه وعده ی پنج ساله .
